Kościół - historia
Do 1947 r. mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego stanowili w Morochowie niewielką mniejszość, w części związani byli z istniejącym tutaj do 1903 r. dworem. W 1785 r. mieszkało we wsi 40 osób wyznania rzymskokatolickiego na 324 mieszkańców, stanowili więc ponad 12 % mieszkańców. W późniejszych latach ilość rzymokatolików jest mniejsza: 1866 r. - 8 osób, 1886 r. - 24 osoby, 1900 r. - 33 osoby, 1921 r. - 10 osób, 1936 r. - 15 osób, 1946 r. - 17 osób. W połowie 1947 r. rozpoczyna się zasiedlanie wioski opustoszałej w wyniku Akcji „Wisła” przez osadników, pochodzących przeważnie z okolic Jasła - w wyniku tego ilość rzymokatolików znacznie wzrasta. Parafia rzymskokatolicka dla mieszkańców Morochowa „od zawsze” znajdowała się w Porażu. Pierwszy poraski kościół wzmiankowany jest w 1445 r. To bardzo rozległa parafia: niegdyś obejmująca swym zasięgiem Poraż, Czaszyn z Brzozowcem, obie Tarnawy, Łukowe, Olchową, Morochów, Mokre i Zawadkę, a nawet Zagórz – do czasu powstania tam parafii w 1750 r.
Spora odległość od Poraża zbudziła myśl o budowie kościoła w Morochowie. Skorzystano z okazji i nabyto opuszczony sklep, którego mury wykorzystano przy wznoszeniu świątyni. W ten sposób w 1998 r. powstał kościół filialny pw. Św. Jana z Dukli.
Spora odległość od Poraża zbudziła myśl o budowie kościoła w Morochowie. Skorzystano z okazji i nabyto opuszczony sklep, którego mury wykorzystano przy wznoszeniu świątyni. W ten sposób w 1998 r. powstał kościół filialny pw. Św. Jana z Dukli.